29 kwietnia 2011 r. zniknęły wątpliwości dotyczące przyznawania zasiłków rodzinom z niepełnosprawnymi dziećmi

Z tym dniem wszedł w życie wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 19 kwietnia 2011 r. (sygn. akt P 41/09, Dz. U. Nr 89, poz. 515), w którym orzeczono zgodność z Konstytucją art. 5 ust. 2 ustawy z  28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992, ze zm.) w zakresie, w jakim nie różnicuje ona poziomu dochodu na osobę w rodzinie - jako przesłanki uzyskania zasiłku rodzinnego i związanych z nim dodatków - w zależności od tego, czy w rodzinie jest jedno dziecko legitymujące się orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o umiarkowanym albo o znacznym stopniu niepełnosprawności bądź więcej dzieci niepełnosprawnych.

Dla przypomnienia, warunkiem przyznania zasiłku rodzinnego oraz związanych z nim dodatków jest dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nieprzekraczający kwoty 504 zł. Próg ten jest podwyższony do 583 zł, jeśli członkiem rodziny jest dziecko niepełnosprawne. Tym samym więc ustawodawca wyróżnił dwie kategorie rodzin: te bez dzieci niepełnosprawnych i te, które takie dzieci posiadają, nie wprowadzając już dalszego podziału na rodziny z jednym- i z większą liczbą dzieci niepełnosprawnych. I w tym właśnie zakresie TK nie dopatrzył się naruszenia zasady równości.

Od 1 maja 2011 r. mniej środków trafia do OFE

Stanie się tak za sprawą ustawy z 25 marca 2011 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem systemu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 75, poz. 398), która z początkiem maja weszła w życie. Zmieniła ona zasady oszczędzania na przyszłą emeryturę. Aktualnie aż do 31 grudnia 2012 r. do II filaru będzie odprowadzanych 2,3% składki emerytalnej. Wartość ta będzie sukcesywnie rosła w kolejnych latach (do 31 grudnia 2016 r.) aż do 3,3%, by od 1 stycznia 2017 r. osiągnąć pułap 3,5%. Niestety powyższa zmiana nie spowoduje zmniejszenia wysokości części składki emerytalnej przekazywanej do ZUS na ten cel. Jak dotychczas będzie to 7,3% podstawy wymiaru, z czego do OFE wpłynie jedynie 2,3%, zaś pozostałe 5% zasili subkonto w ZUS w ramach II filaru, czyli de facto budżet państwa.

Składki zapisywane na subkoncie w ZUS w ramach II filaru będą dziedziczone. Po śmierci spadkodawcy, spadkobierca otrzyma połowę dziedziczonych pieniędzy w gotówce, a pozostała część zasili jego subkonto w ZUS. Wypłata tej drugiej części będzie możliwa dopiero po przejściu spadkobiercy na emeryturę. Wynika stąd zatem, że całościową wypłatę gotówkową zgromadzonych środków może otrzymać jedynie spadkobierca, który sam jest już emerytem.

Emerytura z II filaru będzie wypłacana ze środków zgromadzonych w OFE, a w części przez ZUS ze środków zgromadzonych na subkoncie. Ta część będzie finansowania z przychodów Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w tym dotacji z budżetu państwa.

16 maja 2011 r. wchodzi w życie nowe Prawo prywatne międzynarodowe

Nowa ustawa z 4 lutego 2011 r. - Prawo prywatne międzynarodowe (Dz.U. Nr 80, poz. 432) zastępuje wcześniejszą ustawę z 1965 r., dostosowując przyjęte rozwiązania do prawa wspólnotowego. Zgodnie z art. 28 ustawy prawo właściwe dla zobowiązań umownych określa jednak rozporządzenie unijne Rzym I - rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Dz.Urz UE L 177 z 4 lipca 2008 r., str. 6). Regułą więc jest, że umowa o pracę podlega prawu wybranemu przez strony, a w razie jego niedokonania właściwe będzie prawo państwa, w którym pracownik zazwyczaj świadczy pracę w wykonywaniu umowy. Jeśli i ta zasada zawiedzie należy zastosować prawo państwa, w którym ma siedzibę pracodawca zatrudniający pracownika.

30 maja 2011 r. zmienia się właściwość WSA w sprawach odwołań od decyzji ITD

Z tą datą wchodzi bowiem w życie rozporządzenie Prezydenta RP z 18 kwietnia 2011 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnych niektórych spraw z zakresu działania Głównego Inspektora Transportu Drogowego (Dz.U. Nr 89, poz. 506). Sprawy dotyczące nakładania kar pieniężnych, wynikających z art. 92 ustawy o transporcie drogowym zostają przekazane wojewódzkim sądom administracyjnym, na obszarze właściwości których strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Nowe sądy będą właściwe także do rozstrzygania spraw zarejestrowanych w WSA w Warszawie przed 30 maja 2011 r., o ile nie wyznaczono celem ich rozpoznania rozprawy.